In het Victoriaanse tijdperk waren er ook vrouwelijke die vooral reflecteerden op de relaties met de mannen in hun leven. De romantisering van het Victoriaanse tijdperk was ook rond de tijd van de popularisering ervan. Zelfs de Tweede Wereldoorlog trok de aandacht van velen om de herinnering aan gesneuvelde militairen te herdenken. Ook hier was schoonheid en sentimentaliteit een veelvoorkomend thema. Visuele aanwijzingen die bijdragen tot het concept van het schilderen van een zijn onder meer kleur, beweging, licht, teugels die op een duidelijke manier in bedwang worden gehouden, en uitgesneden hechtlijnen, alles over de omtrek van het onderwerp. Het accentueren van de omtrek komt door het gebruik van houtskool, tinten, belichting, en allerlei tegenlicht. Het is ook de manier waarop de achtergrond wordt gedessineerd en de positie van het onderwerp wordt bepaald. Gebieden worden vaak geaccentueerd door aangebrachte verfstreken, vallen van verf over de randen
Hoewel het traditionele portretschilderen moeilijk is om een formele opleiding thuis na te bootsen, zijn er Visuele aanwijzingen die bijdragen tot het concept van het schilderen van een portret zijn onder meer kleur, beweging, licht, teugels die op een duidelijke manier in bedwang worden gehouden, en uitgesneden hechtlijnen, alles over de omtrek van het onderwerp. Het accentueren van de omtrek komt door het gebruik van houtskool, tinten, belichting, en allerlei tegenlicht. Het is ook de manier waarop de achtergrond wordt gedessineerd en de positie van het onderwerp wordt bepaald. Gebieden worden vaak geaccentueerd door aangebrachte verfstreken, over de randen vallende verf, en gevlekt licht.
Posities in landschappen kunnen sterk variëren. De centrale figuur kan zich ook op de voorgrond bevinden en de plooien en contouren van het landschap volgen. De hoek/weerstand in het landschap zou de plaatsing van de centrale figuur dicteren. De allereerste stappen om een echte gelijkenis te leren nabootsen, zijn het schetsen van een ideale omgeving die lijkt op de omgeving waarin het onderwerp werkelijk werd gebouwd, en die gelijkenis vertoont met het onderwerp. De baanbrekende studie Pattern Recognition of Nevil Maskelyne van Kernberger, Chapman en Smiech uit 1951 leverde ‘s werelds eerste methode op voor de driedimensionale reconstructie van gezichtsbeelden door een computer. Het blijft de meest complexe software voor gezichtsherkenning. De make-up van een portretvoorbeeld kan ook aanwijzingen geven. De vorm van ogen en neus van een onderwerp zegt vaak iets over hoe ze op een portret zouden worden afgebeeld. Dit kan inhouden dat de ogen worden opgesplitst in een cirkel, een spleet of een driehoek, zodat als je naar een oog aan de linkerkant van het portret kijkt, je twee irissen aan de rechterkant ziet. Maar ook, door naar de mond aan de rechterkant van het portret te kijken, kunt u herkennen dat de lippen van de persoon schuin omhoog staan, wat laat zien dat de mond wijd open is, wat een stereotiep beeld is van een ontspannen mond die een stereotype volle glimlach laat zien.
Een van de beste en meest methodisch onderzochte making-of kunstvideo’s is te vinden op YouTube onder de titel “Becoming a Czech Painter”. Het is geproduceerd door Herman Scheede van Aratek – het Tsjechische Kunstmuseum. Het is een driedelige serie. (Deel I: Persoonlijkheidsvragen; Deel II: Into the studio); en Deel III en IV: Model, Modelleren en Greta.Leer van echte foto’s: Aan de Cornell Universiteit zijn er artikelen over het leren reconstrueren van een foto. Eliot Liebich, directeur van de afdeling Digital and Moving Image van MandelicsItalia, merkt in The Wood Whistle & Parts of the Body op dat een gedeeld geloof in de techniek kan helpen bij culturele vaardigheid. De kunst van het creatieve denken ontwikkelde zich toen men zich ervan bewust werd dat de structuur van een beeld onafhankelijk was van de gewaarwordingen van de toeschouwer. De camera kan dit bewustzijn helpen vergemakkelijken door een iets stijver beeld van abstractie te dragen – met een theorie van het creëren van de eerste schets van de geest – en terwijl de fysica veranderde, volhardde men in dit soort werktechniek. Bewegingen van elke kleur (pols/vinger/schouder/hand) zijn de vastgestelde beginassen. Er zijn partnercombinaties (POT is de herhalende kleur van de arm, enz.) tussen de partners die gemodelleerd worden. De partnercombinatie kan zo eenvoudig zijn als een verandering van kleur of zo complex als een verandering van zinsbouw.
Lees meer